Maastricht UMC+ wint NHR Kwaliteitsprijs 2024 voor predictiemodel van een gunstige uitkomst (incl. kwaliteit van leven) na TAVI’s.

Tijdens het NHR Symposium 2024, op vrijdag 28 juni in TivoliVredenburg Utrecht, is het project  “Predictiemodel van een gunstige uitkomst (incl. kwaliteit van leven) na TAVI’s” van het Maastricht UMC+ beloond met de NHR Kwaliteitsprijs 2024. De NHR zet met deze prijs goede voorbeelden van verbeterprojecten, gebruikmakend van NHR data, in de spotlight. Het project bleek een goed voorbeeld hoe kwaliteitsinformatie wordt gebruik om een verbeterproject te starten en te blijven monitoren en verbeteren.

Projectleider Kim van der Velden nam de bokaal in ontvangst uit handen van juryvoorzitter dr. Victor Umans. Hij lichte namens de jury, bestaande uit Nelson Dapaah (directeur Harteraad), dr. Thanasie Markou namens NVT en dr. Suzette Elias vanuit NVVC, toe waarom dit project dit jaar is gekozen als winnaar: vanwege de klinische relevantie, aandacht voor het patiëntperspectief en kwaliteit van leven, en de grote, potentiële impact.

Predictie van kwaliteit van leven na TAVI

Deze impact wordt bereikt door het predictiemodel verder te ontwikkelen met interne, en vervolgens externe validatie zodat het geschikt is voor implementatie in een clinical decision support system. Het model helpt zo om “favourable outcome”, oftewel een gunstige uitkomst (gedefinieerd als 1-jaarsoverleving mét verbetering van kwaliteit van leven, gemeten met de SF-36) te voorspellen.

Daarmee heeft het predictiemodel primair het doel om patiënten ‘’at risk for unfavourable outcome’’ nog beter te herkennen alvorens beslisvorming door het hartteam. De vervolgvraag hierop betreft het in kaart brengen van beweegredenen van uitblijven van kwaliteit van leven bij deze patiënten. Met deze informatie hopen we de individuele patiënt beter perioperatief te kunnen begeleiden of voorbereiden, indien toch besloten wordt tot een ingreep zoals TAVI.

Monitoring op basis van data uit NHR kwaliteitsregistratie

Als kritische noot merkte de jury op dat het predictiemodel nog verder verfijnd kan worden. Tijdens het juryoverleg werd hier dan ook extra aandacht aan gegeven: uit de projectbeschrijving bleek dat het team van Kim zelf ook bedacht was op het borgen van dit proces. Zo is data uit de NHR Kwaliteitsregistraties niet alleen gebruikt als aanleiding voor het opzetten van predictiemodel, maar blijvend onderdeel voor monitoring en evaluatie.

Deze manier van werken is dan ook een goed, praktisch voorbeeld van het gebruik van de PDCA cyclus bij een verbeterproject. De jury blijft dan ook het project graag volgen en hoort graag bij een volgend symposium de voortgang, geheel in lijn met het doel van de prijs: gezamenlijk blijven werken aan de kwaliteit van de hartzorg en elkaar blijven inspireren om nieuwe verbeterprojecten te starten, of bestaande verder aan te scherpen.

De jury geeft daarom ook de NHR een opdracht om niet alleen deze winnaar, maar ook de genomineerden (Elma Peters met “Predictie van Mortaliteit in Cardiogene Shock” en Marije Vis “Passende Zorg bij TF-AVI”, beiden namens Amsterdam UMC) en alle andere inzenders aandacht te geven waar mogelijk. Elk project heeft een andere insteek waarmee weer duidelijk is gemaakt dat er binnen ziekenhuizen en vakgroepen een enorme schat aan kennis en innovatie aanwezig is.